วันเสาร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2550

รับทราบ


ครูตอบช้าเพราะมีปัญหาเรื่องคอมพิวเตอร์เล็กน้อยเพิ่งเห็น Mailของอุ๊ย...พยายามคิดไว้เพื่อเป็นกำลังใจว่าปัญหาทำให้ต้องหาทางแก้ไขซึ่งนำไปสู่การพัฒนาปัญญา...เรื่องปัญหาเด็กพูดไม่เพราะหรือใช้คำที่ไม่เหมาะสม เราต้องศึกษาปัจจัยบางอย่างเพื่อให้เรารู้เขารู้เราในตัวเด็กเช่นพื้นฐานการอบรมเลี้ยงดู สภาพแวดล้อมของเด็กจะช่วยให้เราเกิดความเมตตาและให้อภัยเด็ก...การตีมันช่วยระงับปัญหาได้ในระยะเวลาหนึ่งเท่านั้นซึ่งมันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา เราทุกคนอยากเห็นลูกศิษย์ของเราเป็นเด็กดีและอนาคตของชาติที่มีคุณภาพ เพราะฉะนั้นเราจึงต้องช่วยกันแก้ปัญหาแบบยั่งยืนในฐานะที่เราเป็นครูเราต้องเตือนตัวเองเสมอเราเลือกลูกศิษย์ไม่ได้เพราะนั้นคือหน้าที่ของเรา พวกเราว่าจริงไหมเอ่ยและจริงๆอยากบอกทุกคนว่า ถ้ามีกรณีเด็กมีปัญหานั้นต้องบอกว่าเข้าทางเราเลยการพูดไม่เพราะหรือใช้คำที่ไม่สุภาพเป็นตัวบ่งชี้ที่ต้องแก้ไขในคูณธรรมตัวหนึ่งเรื่องความสุภาพใน คุณธรรม 8 ประการใช่หรือไม่ แล้วเราก็กำลังวางแผนที่จะทดลองใช้นิทาน...ไม่ว่าจะเป็นนิทานชาดก..หรือ นิทานอีสป...หรือนิทานพื้นบ้านในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม อุ้ยและคู่ก็อาจทำคุณธรรมเรื่อง สุภาพ แล้วหาอีกสักตัวก็ได้ไม่ใช่หรือ อย่างนี้ต้องรีบทำแล้วละในช่วงนี้อุ้ยหรือใครที่มีปัญหาเด็กอาจลองใช้วิธีปรับพฤติกรรมโดยการเสริมแรงทางบวกก่อนเช่นทำป้ายเด็กดีโดยให้ดาวยิ้มกับทุกคนใน 5วัน นั้นคือทุกคนมีแต้มสะสมเป็นทุนต้องช่วยกันรักษาไว้ถ้ามีใครพูดไม่เพราะให้เอากลีบดาวออก 1 ส่วน แล้วสรุปทุกเย็นว่าวันนี้ใครเป็นคนเก่งรักษาดาวได้ครบทุกส่วน พอถึงวันศุกร์อาจหาของที่เขาชอบเป็นรางวัลให้พอชื่นใจลองดูนะ ตารางที่ครูวางไว้คือ วันอังคาร บางบัว วันพฤหัสบดี พระยาประเสิรฐ วันศุกร์ พิบูลยเวศม์ โดยดูกิจกรรมการเคลื่อนไหวและจังหวะ มีบางคนกลัวว่าที่คุณครูสอนไม่ตรงกับที่เรียน หนูเอ๋ย..สิ่งที่สอนไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตการทำงานแต่สิ่งที่เรียนเป็นแนวทางเพื่อให้เกิด การไปประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง อย่างไรก็ตามโดยพื้นฐานเราต้องอธิบายการปฏิบัติหรือการสอนนั้นๆได้ว่ามีวัตถุประสงค์อะไร สอนแล้วเด็กเรียนรู้หรือได้อะไร และทำอะไรได้บ้างประโยคข้างหน้าเป็นประโยคที่อาจารย์ของครูพูดเสมอและครูก็ชอบมากและอยากให้พวกเราเห็นภาพเหมือนที่ครูเห็น ใครยังไม่ได้พัฒนาบล็อคให้รีบปฏิบัตินะคะเพราะนี้คือ แฟ้มสะสมผลการฝ฿กประสบการณ์ของเราอย่างหนึ่งนะจ๊ะ
เป็นกำลังใจเสมอ
อ. จ๋า

ไม่มีความคิดเห็น: